وزن زمان
از پشت پنجرهی سکوت
صدایی میآید
پشت به خاطره
اشک بر طنین زمان میریزم
از پس تاریکی شب
نسیمی میآید
چشم فروبسته
بوسه از حسرت دل میگیرم
بر سینه جنگل
گرمی مهتاب میشنوم
پر میگیرم و
در اوج هوس
میمیرم.
03.09.07
فرهاد نعمتپور
